Dure auto in de kosten steken?

Dure auto’s zijn vaak in doorn in het oog van de fiscus. De aftrek van de kosten daarvan wordt soms dan ook verworpen omdat de fiscus van oordeel is dat die kosten de normale beroepsbehoeften overtreffen. Op 26 januari 2016 heeft de Rulingcommissie zich nog eens uitgesproken omtrent de aftrek van aanzienlijke kosten van een dure auto.

In de zaak die bij de Rulingcommissie op tafel lag ging het om een vennootschap die een dure auto voor haar zaakvoerder wilde leasen. De leasingkosten van die auto waren echter aan de vrij hoge kant. Om achteraf discussie met de fiscus te vermijden werd een ruling aangevraagd bij de Rulingcommissie. Zij was van oordeel dat die hoge leasingkosten volledig in aftrek konden genomen worden.

De Rulingcommissie haalt daar een aantal argumenten voor aan. Het stond vast dat de zaakvoerder een auto nodig heeft om zijn klanten te bezoeken en dat de auto voor de vennootschap een bedrijfsmiddel is dat bijdraagt tot haar uitstraling in de sector ten aanzien van de aard van het cliënteel waarmee zij te maken heeft. Daarenboven werd de zaakvoerder belast op een zgn. voordeel alle aard voor het gratis gebruik van de auto. Tenslotte, en niet het minst belangrijke, is de Rulingcommissie van oordeel dat de vennootschap over voldoende financiële draagkracht beschikt om die auto te bekostigen. De leasingkosten konden dan ook niet als overdreven worden beschouwd.

Het standpunt van de Rulingcommissie is toe te juichen in die zin dat de kosten van een dure auto niet automatisch kan leiden tot de verwerping ervan door de fiscus. Voorzichtigheid blijft toch nog geboden in die zin dat de beroepssector waarin iemand werkzaam is toch nog als criterium aangewend wordt om kosten als niet overdreven te beschouwen. Ook de fiscus is die mening toegedaan, maar die wordt van tafel geveegd door menige rechtspraak. Het komt immers niet aan de fiscus toe een opportuniteitsbeoordeling te maken.

terug naar overzicht