Kilometervergoeding sinds 1 juli 2019

Een werkgever kan aan zijn personeelsleden die o.m. met hun eigen privéauto naar het werk rijden een kilometervergoeding toekennen. Dat geldt ook wanneer een bestuurder van een vennootschap zijn auto gebruikt om een beroepsmatige verplaatsing voor zijn vennootschap te maken. Jaarlijks wordt de kilometervergoeding geïndexeerd, maar in de lijn van vorig jaar is die kilometervergoeding weer wat gestegen sinds 1 juli 2019.

Wanneer een werknemer beroepsmatige verplaatsingen maakt met zijn eigen auto, motorfiets of bromfiets, dan kan hij daarvoor forfaitaire onkostenvergoeding krijgen van zijn werkgever. Vermits het om een forfait gaat, moet de kost niet bewezen worden. Niets staat uiteraard in de weg om het juiste bedrag te bewijzen. Dat forfait is gebaseerd op het tarief die de Staat aan zijn personeel toekent wanneer zij met hun eigen auto, brom- of motorfiets dienstreizen maken. Ook een bestuurder van een vennootschap die zijn eigen auto voor beroepsverplaatsingen voor zijn vennootschap gebruikt, kan daarop aanspraak maken. Iemand die werkt met eenmanszaak, kan echter geen gebruik maken van de forfaitaire onkostenvergoeding voor zichzelf, maar hij/zij kan die wel toekennen aan zijn werknemers.

Het tarief voor de kilometervergoeding wordt jaarlijks geïndexeerd. Het bedrag dat van toepassing was voor de periode van 1 juli 2018 tot en met 30 juni 2019 bedroeg 0,3573 euro per kilometer, maar sinds 1 juli 2019 (tot en met 30 juni 2020) is het tarief verhoogd naar 0,3653 per kilometer. In de trend van vorig jaar, is dus ook dit jaar weer de kilometervergoeding weer wat gestegen. Dat is meer bepaald voor de derde keer op een rij. De verklaring daarvoor is dat de berekening van de vergoeding onder meer gebaseerd is op de evolutie van de brandstofprijzen.

Zo’n kilometervergoeding is fiscaal interessant omdat een werknemer of de bestuurder van een vennootschap er privé niet op belast wordt. Het gaat immers om een niet-belastbare terugbetaling van eigen kosten van de werkgever of vennootschap. Voorwaarde is wel dat de vergoeding niet meer bedraagt dan het forfait. Voor de werkgever die de vergoeding uitbetaalt is die fiscaal aftrekbaar, maar niet voor de volle pot. De vergoeding wordt immers geacht voor 30% op brandstofkosten te slaan die voor 75% aftrekbaar zijn. De overige 70% wordt als andere autokosten beschouwd die fiscaal aftrekbaar zijn van 50% tot 120% in functie van de CO2-uitstoot van de auto.

terug naar overzicht